خانه دوست کجاست فرّخ ؟

باز قُمری بُرده قلبم را به هنگام گُذاراز میان کوچه ای تا اوج و بالایِ چنارباز آید بویِ یاس و صوتِ نابِ عَندَلیبباز هم ، فصلِ شقایق هایِ زیبایِ بهارفصلِ زیبایِ ترنُّم ، بازگشت چِلچِلهچِک چِک آب از فَرازِ صخره‌هایِ کوهسارباز هم آید ز کوه و باغ و صحرا و دمننغمه ی مرغان وحشی در ثنایِ کردگاربانگ ناب عندلیب و قمری و دُرّاج و زاغصوت نغز پوپک و سبزه قبا و کبک و سارتاجداری می کند ، مُرغِ سُلیمان نبیباز در دشت و دَمَن ، سِرِّ خدا را رازدارباز هم عطر ریاحین و شمیم اطلسیمی نوازد شامه را از سمت و سویِ مَرغزاراندک اندک می رسد از راه و خواند بس غریبجیرجیرک ، از میان بوته ها ، شب های تارنرم نرمَک ، لادن از خاک گران خیزد به ناززَنبَق ، از شوق بهاران زُلف افشان ، بی قرارماه دیگر ،آفتابی گشته ، شیدا ، زَنجَرهباز هم خواند چه زیبا از سرِ شاخِ چنارباز تسبیح شباهنگی به شبها تا سَحَرمی شود اِدغام ، با حمد و نوایِ جویباردر مَطافِ نَسترَن ، بار دگر پروانه هادر طَوافی نَغز ، گاهی تا شُعاعِ لاله زارباز وقت لانه سازی های زاغ نازِ باغدر موازات کلاغی ، در دل هر شاخسارکفشدوزک های زیبا ، جای جای باغ و راغهر یکی در رنگ و نقشی ، آیه یِ پروردگارشاخه هایی پر شکوفه ، چشمه هایی پُر ز آبدامنِ صحرا مُلَوَّن ، غُنچه هایی بی شمارزُلفِ سبز ِ مرغزاران ، شانه با بادی لطیفهمچنان زُلفِ نگاری ، گه یَمین و گه یَساربارِ دیگر قاصِدَک ها ، عَزمِ پروازی بلندبا لبانی پُر تَرنُّم ، با دلی اُمیّدوارباز هم راهی صحرا ، مَردُم از شهرِ شلوغبهرِ شادی و تَفَرُّج ، از کِبار و از صِغارباز هم از چشمه غلغل ، بشنود هر رهگذربار دیگر نوشد از آن ، آب سرد و خوشگوارباز هم در شهر و غربت ، فرخ اندر کوچه هابا خیالی شاعرانه ، سوی صحرا رهسپار Adblock, ...ادامه مطلب